Algemeen
Het opmerkelijke van deze mijt is dat ze kosmopoliet is (dat betekent dat ze over de gehele wereld voorkomt). Het is echter wel zo dat de huismijt (Glycophagus domesticus) het meest aangetroffen wordt in Europa. Ze verspreiden zich door middel van transport van materialen. Ze zoeken voornamelijk plekken op waar vochtig materiaal aanwezig is.
Identificatie
Het lichaam van een imago heeft een ronde vorm. De lengte varieert van 0,3 tot 0,75 mm. De kleur is wit tot bleek doorschijnend. Uit de eieren komen 6-potige larven die variėren in grootte van 0,1 tot 0,3 mm. Deze larven worden ook wel nimfen genoemd. Daarna worden er nog drie 8 potige nimfenstadia doorlopen. Het tweede stadium is vaak een rustfase. Verder zijn de larven rond van vorm en hebben een witte kleur.
Ontwikkeling
De huismijten ondergaan een onvolledige gedaanteverwisseling. De ontwikkelings- cyclus van ei naar volwassen mijt bedraagt ongeveer 22 dagen, bij ideale leefvoorwaarden (een temperatuur 23-25 graden Celsius en een luchtvochtigheids-graad van 80 ą 90 %). Indien de voorwaarden niet ideaal zijn, duurt de ontwikkelingscyclus langer. In de rustfase is de nimf bestand tegen droogte en kan tot enige jaren in deze toestand blijven in afwachting van gunstiger leefomstandigheden.
Schade
De huismijten eten schimmels die groeien op allerlei plantaardige en soms op dierlijke materialen. Ze komen dan wel altijd voor op plaatsen onder vochtige omstandigheden. De mijtensoort is onder andere aangetroffen op meel, hooi, tabak, kaas, ham, zaden, in vogelnesten, op behangpapier….
De schade die de mijten aan kunnen richten zijn onder andere het verontreinigen van allerlei producten. Ze kunnen bij uitzondering echter ook huidirritatie veroorzaken. In sommige delen van de wereld zijn ze ook overbrengers van ziekten of parasieten bij dieren.
Bestrijding
Het bestrijden van de huismijt is vooral een kwestie van de luchtvochtigheid in de bestreffende ruimte te doen dalen. Ook hiervoor kan u beroep doen op onze specialisten.
