Algemeen
De Oosterse kakkerlak (Blatta orientalis) wordt ook wel Bakkerstor genoemd. Deze kakkerlakken kunnen in levensmiddelenbedrijven, bakkerijen, hotels, restaurants, ziekenhuizen, … in grote aantallen voorkomen. Oosterse kakkerlakken zijn alleseters en voeden zich onder meer met onze levensmiddelen, ze kunnen ook leven van dode dieren, uitwerpselen en afvalstoffen.
Identificatie
De mannetjes hebben goed ontwikkelde vleugels, terwijl de wijfjes slechts vleugelstompjes bezitten. De kleur is donkerbruin tot zwart, mannetjes zijn vaak lichter van kleur vanwege de vleugels. De poten zijn lichtbruin van kleur, de tasters zijn dun en ongeveer een derde van de lichaamslengte. De bakkerstor wordt ongeveer 25 millimeter lang
De nymfen gelijken wat betreft vorm op de volwassen dieren maar zijn ongevleugeld en bruin - zwart van kleur.
De eiëren zitten in een eipakket (oötheca) dat slechts een paar dagen door het wijfje wordt meegedragen en 16 eitjes bevat. Ze deponeren het daarna op een donker en beschut plekje. Na een paar maanden scheurt het open en kruipen de kleine nymfen eruit.
Ontwikkeling
De kakkerlakken hebben een onvolledige gedaanteverwisseling. De wijfjes produceren tijdens hun leven tot 8 eipakketjes. De ontwikkeling van de eitjes duurt ongeveer 2 maanden. De nymfen vervellen 7 tot 10. Van ei tot volwassen kakkerlak duurt bij 25°C zo een 13 à 17 maanden De volwassen kakkerlak leeft 2 tot 9 maanden.
De kakkerlakken zijn lichtschuw. Op een donkere, warme, vochtige plaats kunnen zij gemakkelijk overleven en zich voortplanten. De plaatsen waar U ze het meest zult aantreffen zijn:
- in keukenkasten
- onder de gootsteen
- aan de motor van de ijskast
- in stopcontacten
- in en achter kookfornuizen
- in de badkamer
Schade
Kakkerlakken kunnen dragers zijn van bacteriën en mijten, omdat ze in aanraking komen met allerlei vuil, kunnen ze onder bepaalde omstandigheden ziekten overbrengen. Hun aanwezigheid in de directe omgeving van de mens is volstrekt ongewenst. Ze verspreiden een onaangename geur die ook door levensmiddelen wordt opgenomen; de geur wordt veroorzaakt door het uitscheidingsproduct van een rugklier.
Bestrijding
De bestrijding van kakkerlakken moet oordeel- en vakkundig worden aangepakt. De hulp van een specialist is nodig, maar ook de hulp van de bewoners. Deze kunnen de woonplaats onaantrekkelijk maken. Ontzeg kakkerlakken schuilplaatsen; dicht spleten en kieren, kabel- en buisdoorvoeren, zelfs de kleinste. Kakkerlakken brengen ruim 70% van hun tijd door in de schuilplaatsen. Laat geen afval achter en verwijder zorgvuldig alle etensrestjes. Kakkerlakken kunnen immers maandenlang zonder voedsel overleven. Ook al verjaagt U ze hiermee niet, toch is een verbetering van huiselijke hygiëne een tegenvaller voor hen. Als de bakkerstor geen voedsel meer kan vinden, worden soortgenoten opgegeten
De ontsmettingsspecialist is erop getraind dit ongedierte uit te roeien. Hij kent de schuilplaatsen en de leefgewoonten en zal de aangepaste methodes aanwenden om de plaag met het minste ongemak te bestrijden, hetzij met lokaasgel, eventueel in combinatie met insecticides of lijmvallen.
Er wordt rekening mee gehouden waar kakkerlakken gesignaleerd zijn en tevens waar ze zich kunnen verschuilen of waarheen ze kunnen uitwijken. Met een behandelingsprogramma daalt het aantal kakkerlakken onmiddellijk. De volledige uitroeiing kan echter wel iets uitlopen. Nabehandelingen maken het mogelijk wederinfectie te bestrijden of een programma af te ronden.
